untitled

(bywa tak, że się człowiek zaniepokoi. że wróci człowiek do domu, do zosi wróci i zosi w domu nie znajdzie. bo właśnie wyszła zosia, wyszła i wróci za niedługo. i w tej chwili niedługiej, kiedy zosi nie będzie, zamyśli się człowiek nad sobą, a właściwie zamyśli nad zosią, i z tych myśli o zosi, które są jak przyczółek, wyprowadzi myśl nową, zupełną – że jest dobrze, że jest człowiekowi rozpaczliwie dobrze i że dawno, jeśli w ogóle kiedykolwiek, tak dobrze człowiekowi nie było. i tutaj się właśnie, w tej chwili niepozornej, ów zaniepokoi – ma przecież tyle, a tyle to on jeszcze nie miał)